Planinski bor rasprostranjen je u planinskim predjelima središnje i južne Europe na nadmorskoj visini od 1000 do 2200 metara te čini gornju granicu drvenaste vegetacije.
Vazdazelena je, jednodomna ili dvodomna, anemofilna i pretežno heliofilna vrsta. Često raste na oskudnim staništima, jako je otporan na snijeg, vjetar, hladnoću i sušu.
Raste kao nizak do polegnut grm, a rijetko kao stablo do 12 m visine. Ima brojno i razgranato bočno korijenje. Kora je sivosmeđa i ljuskava. Iglice su tamnozelene, tvrde i ušiljene. Češeri su pojedinačni ili po četiri u pršljenu, jajastog oblika. Sjemenka sazrijeva u listopadu.